Met een geagiteerd bericht op twitter toont Janssen dinsdagavond laat zijn ongenoegen over de apathische houding van het gros van zijn bijna achthonderd leden. De algemene ledenvergadering is zojuist afgelopen en Janssen doet zijn wanhoopskreet tegen een handjevol aanwezigen in de angstvallig lege kantine van sportpark De Achterhoek. ,,Natuurlijk is het de laatste jaren een tendens dat er steeds minder mensen komen naar een vergadering. Maar nu waren er amper twintig, meer niet…. Ik heb een klaagzang gehouden, maar eigenlijk sta ik tegen de verkeerde mensen aan de kletsen. Deze gasten doen als vrijwilliger al zó veel voor de club.’’
Glijdende schaal
En dus gebruikt Janssen sociale media om zijn achterban te bereiken met zijn weinig rooskleurige toekomstvisie. ,,Colmschate komt op een glijdende schaal terecht. Veldonderhoud, schoonmaak. Het zijn twee cruciale pijlers die we altijd in eigen beheer hebben gehad. Dat ging goed, maar door de afname van vrijwilligers - mede door leeftijd en het afhaken van de oude garde - wordt dat nu lastig. Als we dit moeten uitbesteden dan gaat de contributie danig omhoog en prijzen we ons volledig uit de markt. Clubliefde? Daar geloof ik niet meer in en met name jongeren gaan net zo gemakkelijk ergens anders voetballen.’’
Vooral financieel kraakt de vitale ‘dorpsclub’ binnen de Deventer stadsgrenzen. ,,Het gaat nu nog crescendo. Maar hoe lang houden we dat nog vol?’’ Janssen vraagt het zich vertwijfeld af. De staat van de accommodatie aan de Stationsweg baart hem oprecht zorgen. ,,Kijk, we spelen op een redelijk niveau, de jeugdafdeling is op orde, maar daar ligt meteen onze valkuil. Iedereen denkt dat de club vanzelf draait, maar dat is onzin. We zitten in een gevaarlijke fase. Mijn glas is halfvol…’’
Dwingen
Colmschate wil het vrijwilligersbeleid gaan aanscherpen en leden dwingen tot kantinediensten en allerhande andere taken. ,,Als bestuur zijn we overstag, maar verplichten alleen is niet voldoende. Er moeten commissies komen die zorgen dat de afspraken worden nagekomen, anders is het binnen twee weken weer het oude liedje en gebeurt er niets meer. Komend seizoen dreigt bij ons voor het eerst een dichte kantine op een drukke zaterdagochtend… Dat is de doodsteek voor de vereniging.’’
Het woord fusie valt. Ook in Colmschate, maar dat neemt het vrijwilligersprobleem niet weg, weet Janssen. ,,Dit is een probleem voor heel veel verenigingen, dat realiseer ik me goed. De betrokkenheid van leden is overal laag. Als bestuur zijn wij momenteel dag en nacht aan het nadenken over oplossingen.’’
Het gouden ei vond Janssen nog niet. Maar het brandjes blussen op de korte termijn zorgt er wel voor dat de toekomstpolitiek van Janssens bestuur ondersneeuwt. ,,Ik zou bezig moeten zijn met hoe SV Colmschate er over tien jaar uitziet, maar daar kom ik niet aan toe.’’
In beweging
En dus luidt de noodklok en wil Janssen zijn leden zelf in beweging laten komen. Om het voortbestaan te garanderen, benadrukt de preses die – tegen wil en dank - al ruim een decennium aan het roer staat in Colmschate. ,,Ik heb begrip voor de gejaagdheid van de hedendaagse tijd en dat mensen minder vrije tijd hebben, maar dan zou er helemaal geen verenigingsleven meer mogelijk zijn. Dat gaat er bij mij dus niet in. Ik hoop dat mijn leden, net zoals bij alle andere verenigingen, nu aan het denken worden gezet en dat ze zich realiseren dat de club niet vanzelf draait. Gebeurt er niets en staat er niemand op? Dan hebben we, in ieder geval in Colmschate, een serieus probleem.’’
